comandar

comandar
comandar
Se conjuga como: amar
Infinitivo:
Gerundio:
Participio:
comandar
comandando
comandado
   
Indicativo
  presente imperfecto pretérito futuro condicional
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
comando
comandas
comanda
comandamos
comandáis
comandan
comandaba
comandabas
comandaba
comandábamos
comandabais
comandaban
comandé
comandaste
comandó
comandamos
comandasteis
comandaron
comandaré
comandarás
comandará
comandaremos
comandaréis
comandarán
comandaría
comandarías
comandaría
comandaríamos
comandaríais
comandarían
Tiempos compuestos comunes
  pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
he comandado
has comandado
ha comandado
hemos comandado
habéis comandado
han comandado
había comandado
habías comandado
había comandado
habíamos comandado
habíais comandado
habían comandado
habré comandado
habrás comandado
habrá comandado
habremos comandado
habréis comandado
habrán comandado
habría comandado
habrías comandado
habría comandado
habríamos comandado
habríais comandado
habrían comandado
Subjuntivo
  presente imperfecto futuro
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
comande
comandes
comande
comandemos
comandéis
comanden
comandara o comandase
comandaras o comandases
comandara o comandase
comandáramos o comandásemos
comandarais o comandaseis
comandaran o comandasen
comandare
comandares
comandare
comandáremos
comandareis
comandaren
Imperativo
  presente        
(yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)
-
comanda
comande
comandemos
comandad
comanden
       

Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Mira otros diccionarios:

  • comandar — v. tr. 1. Ordenar. 2. Dirigir como superior no exército ou na armada. 3. Mandar …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • comandar — verbo transitivo 1. Mandar (una persona) [un ejército, una flota o un destacamento]: Un coronel comanda las tropas destacadas en la isla …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • comandar — (Del it. comandare). tr. Mil. Mandar un ejército, una plaza, un destacamento, una flota, etc …   Diccionario de la lengua española

  • comandar — v tr (Se conjuga como amar) (Mil) Mandar a un grupo de soldados, policías, etc: comandar un regimiento, comandar una flota, comandar un pelotón …   Español en México

  • comandar — (Del lat. commendare, confiar algo, recomendar.) ► verbo transitivo MILITAR Mandar un ejército, una plaza o una flota: ■ comandó la escuadra con gran arrojo y acierto. SINÓNIMO dirigir * * * comandar (del it. «comandare») tr. Mil. *Mandar: ser el …   Enciclopedia Universal

  • comandar — {{#}}{{LM C09382}}{{〓}} {{ConjC09382}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}} {{[}}comandar{{]}} ‹co·man·dar› {{《}}▍ v.{{》}} {{♂}}Referido especialmente a unas tropas o a una plaza,{{♀}} mandar o ejercer el mando militar en ellas: • Un teniente coronel comandaba… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • comandar — Verbo aplicable sólo a cuestiones militares, o en metáforas de origen militar: El pelotón (ciclista) comandado por...» …   Diccionario español de neologismos

  • comandar — co|man|dar Mot Agut Verb transitiu …   Diccionari Català-Català

  • comandar — tr. Mandar un ejército, destacamento, flota, etc …   Diccionario Castellano

  • comandar — coumanda commander …   Diccionari Personau e Evolutiu

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”